Όλοι/ες στην απεργία στις 2
Νοεμβρίου
Η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, με απόφαση της
επιτροπής αναστολών, έκανε δεκτή την αίτηση των εμποροϋπαλλήλων και εμπόρων,
που ζητούσαν αναστολή της απόφασης του υπουργείου «Ανάπτυξης» για λειτουργία
των καταστημάτων και τις 52 Κυριακές του χρόνου.
Μέχρι να εκδοθεί απ' την ολομέλεια του ΣτΕ οριστική απόφαση επί
της κύριας προσφυγής που έχουν καταθέσει «διάφοροι φορείς» (μεγαλέμποροι και
υπουργείο), τα καταστήματα δεν θα ανοίγουν Κυριακές (εκτός τις 7 Κυριακές για
τις οποίες ήδη ισχύει πρόσφατος νόμος). Αυτή η προσφυγή συζητείται το πρώτο
10μερο του ερχόμενου Νοέμβρη και η οριστική απόφαση αναμένεται στο τέλος του
χρόνου ή στις αρχές του 2015.
Το σκεπτικό της απόφασης αναστολής ήταν ότι η λειτουργία των
καταστημάτων την Κυριακή θα φέρει στους εμπλεκόμενους «ανεπανόρθωτη οικονομική
βλάβη και αυτονοήτως δυσεπανόρθωτη ηθική βλάβη», εννοώντας το δικαίωμα του
ελεύθερου χρόνου από κοινού με την οικογένειά τους κατά την κοινή αργία της
Κυριακής, καθώς και το δικαίωμα της θρησκευτικής λατρείας. Ωστόσο, το ΣτΕ δεν
δέχεται κάποιους ισχυρισμούς της προσφυγής, όπως ότι παραβιάζεται η διεθνής
σύμβαση της Γενεύης που καθιερώνει την Κυριακή ως μέρα αργίας - αφήνοντας έτσι
ένα παραθυράκι ανοιχτό για τη συνέχεια.
Όπως και να 'χει, η αναστολή είναι αρκετά σημαντική και μια πρώτη νίκη ενάντια σ' αυτόν
τον πιλοτικό νόμο έκτρωμα. Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων έπαιξε ελάχιστο
ρόλο σ' αυτή την επιτυχία, καθώς ουσιαστικά απείχε απ' την οργάνωση του αγώνα
και στην καλύτερη περίπτωση κήρυξε απεργία κάποιες Κυριακές. Είναι μια νίκη των
εργαζόμενων στο εμπόριο και μιας μαχητικής πρωτοπορίας απέναντι στη χουντική
συγκυβέρνηση των Μνημονίων, που εδώ κι έναν χρόνο παλεύουν ενάντια στην
«απελευθέρωση της Κυριακής», χωρίς να σταματήσουν
ούτε το καλοκαίρι. Αυτοί ύψωσαν μια γραμμή μαζινό, στηρίχτηκαν στη δική τους
αυτοοργάνωση, ξεπερνώντας στην πράξη την γραφειοκρατία της Ομοσπονδίας (που
μόνο ήλπιζε στη συμπόρευση με τους εμπόρους) αλλά και το ΠΑΜΕ, που η στάση του
ήταν εγκληματικά παθητική: από τη μια έβριζε την ξεπουλημένη Ομοσπονδία, απ'
την άλλη καταψήφιζε την κήρυξη απεργιών τις Κυριακές, λέγοντας ότι δεν πρέπει
να κοιτάμε τα. επιμέρους αιτήματα(!) αλλά τη συλλογική σύμβαση στο εμπόριο!
Αυτή η πρώτη νίκη δίνει κουράγιο και δύναμη όχι μόνο στους
εμποροϋπάλληλους αλλά και σ' όλους τους εργαζόμενους, για να ξεφύγουν απ' τη
μοιρολατρία του «δεν γίνεται τίποτα», ώστε σιγά σιγά να ξανακάνουμε νόμο το «δίκιο
του εργάτη», όχι του αφεντικού όπως επικράτησε στα μαύρα χρόνια των μνημονίων. Όμως ο αγώνας στο εμπόριο δεν πρέπει να
σταματήσει, γιατί υπάρχουν και οι 7 Κυριακές αλλά και γιατί καμία νίκη στο
νομικό επίπεδο δεν μπορεί να θεωρείται σταθερή στις μέρες μας. Οι
εμποροϋπάλληλοι πρέπει να οργανωθούμε παντού, φτιάχνοντας επιτροπές, να
διεκδικήσουμε τα δικαιώματα ενός αιώνα που μας έκλεψαν, ν' ανακτήσουμε την
εργατική αξιοπρέπειά μας, χωρίς ν' αναθέτουμε τίποτα σε κανέναν «σωτήρα» και
πολύ περισσότερο χωρίς να περιμένουμε λύσεις απ' την καταρρακωμένη αστική
δικαιοσύνη. Μόνο ενωμένοι σαν γροθιά, στηριγμένοι στις δικές μας δυνάμεις,
μπορούμε ν' αντιμετωπίσουμε αυτό το τσουνάμι βάρβαρων μέτρων, που μας έχει
μετατρέψει σε δουλοπάροικους.
Όχι στην «απελευθέρωση»-κατάργηση της
Κυριακάτικης αργίας
Απαγόρευση των απολύσεων
Γενική
Απεργία Διαρκείας